Ostrzeżenia przed niebezpieczeństwem niemoralności seksualnej

Szybko nauczyłem się, że pożądliwe myśli, podobnie jak fizyczny seks, prowadzą w jednym kierunku. Nie możesz zawrócić na niższy poziomie i być zaspokojonym. Zawsze chcesz więcej. Podniecenie magazynami, dreszcz emocji przeżywanych przy filmach, czy wreszcie pokazy na żywo – one wszystkie sprawiają, że krew mężczyzny zaczyna szybciej płynąć. (…) Pokusa nie jest jednak zaspokojona, ona wciąż wzrasta. Już nie dziwi mnie jak dewianci mogą skończyć molestując dzieci, oddając się praktykom masochistycznym lub innym zboczeniom. Chociaż te rzeczy są dla mnie zupełnie niezrozumiałe, to pamiętam, że to, co robiłem pod koniec było dla mnie równie niezrozumiałe na początku.

Dziecko moje, stroń od wszystkiego co złe i wszystkiego co do zła jest podobne. Nie unoś się gniewem, bo gniew prowadzi do mordu. Nie bądź zazdrosny, ani kłótliwy, ani popędliwy, gdyż z tego wszystkiego dochodzi do zabójstw. Dziecko moje, nie poddawaj się namiętnościom, namiętność bowiem wiedzie do rozpusty. Unikaj słów nieprzyzwoitych i spojrzeń bezwstydnych, bo z tego wszystkiego rodzi się cudzołóstwo.

Pewnego razu, kwadrans po północy, kiedy moja żona i dzieci spały w innej części domu ja siedziałem i skakałem po kanałach telewizji kablowej, aż natrafiłem na numer telefoniczny 900. Zdecydowałem się na niego zadzwonić, chociaż wiedziałem, że to jest niewłaściwe. Po jakichś czterech lub pięciu minutach słuchania nagranej dziewczyny usłyszałem, że drzwi do naszego domu się otwierają. Obawiając się, że moja żona lub któreś z dzieci przyłapie mnie na tej rozmowie, natychmiast rozłączyłem się. Nie wiedziałem, że numer 900 ma ustawione minimum 10 minut rozmowy oraz włączone automatyczne oddzwanianie, jeżeli rozmowa zostanie przerwana wcześniej. Telefon zadzwonił, a moja żona odebrała go w sypialni. Przywitał ją uwodzicielski głos młodej panienki mówiącej o tym, co zrobiłaby mężczyźnie swoich marzeń w gorącej kąpieli. Moja żona zawołała do mnie: „Hej, to do ciebie, to twoja dziwka!”, a następnie zamknęła drzwi od sypialni. Następnego dnia upokorzony prosiłem moją żonę i Boga o przebaczenie. Zaufanie w małżeństwie tak trudno jest zbudować, ale bardzo łatwo je zniszczyć. (…) Nasz grzech z pewnością nas dopadnie.

Rozmowa Eda Cole’a, znanego w Ameryce mówcy, z młodą kobietą po modlitewnym spotkaniu:
- Mam problem – powiedziała trochę nieśmiało młoda kobieta.
- Na czym on polega? – zapytałem.
Twarz jej się spięła, a oczy wezbrały łzami.
- Właściwie to nie wiem – wyjąkała, zagryzając wargi – ale mój mąż mówi, że mam problem.
- Na czym, zdaniem twojego męża polega problem? - spróbowałem ponownie.
- Mówi, że go nie rozumiem – wydusiła w końcu z siebie, z bólem wypowiadając każde słowo.
- Czego nie rozumiesz? – spytałem.
Nagle ta młoda kobieta, poruszona do głębi zaczęła gorzko płakać.
- Mój mąż trzyma czasopisma po swojej stronie łóżka – westchnęła szlochając. – Playboya, Penthouse i te inne. Mówi, że musi je oglądać, zanim będzie mógł się ze mną kochać. Mówi, że potrzebuje ich, żeby się pobudzić. - Mówiła z wielkim trudem, łzy spływały jej po policzkach. - Powiedziałam mu, że wcale nie potrzebuje tych czasopism, ale on twierdzi, że go nie rozumiem. Mówi, że jeśli naprawdę bym go kochała, to zrozumiałabym, dlaczego musi mieć te czasopisma i pozwoliłabym mu kupować ich jeszcze więcej.

Zasiej myśli, a zbierzesz czyn.
Zasiej czyn, a zbierzesz nawyk.
Zasiej nawyk, a zbierzesz charakter.
Zasiej charakter, a zbierzesz przeznaczenie.

Nie łudźcie się: Bóg nie dozwoli z siebie szydzić. A co człowiek sieje, to i żąć będzie: kto sieje w ciele swoim, jako plon ciała zbierze zagładę; kto sieje w duchu, jako plon ducha zbierze życie wieczne.

To rozwijało się stopniowo. Miałem doświadczenia z pornografią ogólnie, ale z pornografią pokazującą brutalny seks (…) Oglądałem coraz mroczniejsze, coraz bardziej bezpośrednie i obrazowe materiały. (…) Dochodzisz w końcu do granic tego, co zawiera pornografia i zaczynasz marzyć o tym, że może robienie tych rzeczy samemu dałoby ci coś więcej niż czytanie i oglądanie.

Stary wiersz Mary Howitt zatytułowany „Pająk i mucha” opisuje dobrze subtelny proces uwodzenia przez pokusę.

Spytał Pająk Muchę: „Czy zwiedzisz mój salon?
Ze wszystkich, które widziałaś - najpiękniejszy on;
Prowadzą tam kręte schodki, Różne dziwa czekają w środku.”
„Och, nie”, powiedziała mała muszka,
„Na próżno mi głowy nie zawracaj,
Bo kto po tych schodach się zapuszcza,
Nigdy na dół już nie wraca”.

Wiersz ciągnie się dalej. Chociaż mucha wzbrania się przebiegły pająk coraz bardziej ją kusi i wabi w sieć zniszczenia, aż w końcu zostaje złapana i zjedzona żywcem – wyrzucone zostają jej martwe szczątki, a pająk czeka na nową ofiarę. Zakończenie starej rymowanki przynosi morał:

A teraz drogie małe dzieci, co tę opowieść czytacie
Myślę, że fałszywym, pochlebczym słowom wiary nie dacie:
Przed złym doradcą zamknijcie oczka, uszka i serduszka,
Weźcie lekcję z historii o Pająku i małej Muszce.

Przyjaciele, tym co jest prawdziwe w tym wierszu o małej muszce jest fakt, że to samo zdarza się wielu ludziom w dzisiejszych czasach. Niezliczone tysiące beztroskich chrześcijan zostały złapane w sieć niemoralności i zjedzone żywcem przez niegodziwość grzechu.

Lecz kto cudzołoży, ten jest niemądry: na własną zgubę to czyni. Chłostę i wstyd on tu znajdzie, a jego hańba się nie zmaże.

Bo miód wycieka z warg obcej, podniebienie jej gładkie jak olej, lecz w końcu będzie gorzka niby piołun i ostra jak miecz obosieczny. Jej nogi zstępują ku śmierci, do Szeolu zmierzają jej kroki, byś nie ujrzał drogi życia, jej ścieżki wiją się niedostrzegalnie. Więc teraz, mój synu, posłuchaj: nie odstępuj od moich pouczeń; idź drogą swą od niej daleko, pod drzwi jej domu nie podchodź, byś obcym swej sławy nie oddał, a lat swych okrutnikowi, by z pracy twej inni nie tyli, by mienie twe nie szło w dom obcy. Na końcu przyjdzie ci wzdychać, gdy ciało i siły wyczerpiesz. Powiesz: «Nie cierpiałem upomnień - nauką wzgardziło moje serce, nie dbałem na głos wychowawców, nie dawałem posłuchu nauczającym mnie; o włos, a popadłbym w wielkie nieszczęście pośród rady i zgromadzenia».

Czy schowa kto ogień w zanadrzu, by nie zajęły się jego szaty? Czy kto pójdzie po węglach ognistych, a stóp nie poparzy? Tak ten, kto idzie do żony bliźniego, kto jej dotknie, nie ujdzie karania.